Αρχαιολογικός Χώρος Κουρίου

Βρίσκεται στις νοτιοδυτικές ακτές της Κύπρου, στην επαρχία Λεμεσού, το Κούριο στέκεται ως ένας εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος που προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για την ιστορία του νησιού και των πρώτων πολιτισμών του.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το Κούριο ιδρύθηκε κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού από τους Αργείους, οι οποίοι μετανάστευσαν από το Άργος μετά την κατάρρευση του μυκηναϊκού πολιτισμού. Η πόλη-βασίλειο πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της, τον Κουρέα, γιο του βασιλιά Κινύρα της Πάφου. Αν και δεν υπάρχουν αρχιτεκτονικά κατάλοιπα από παλαιότερη εποχή, πιστεύεται ότι ένας πολιτισμός άκμασε ακόμη και πριν από τον μυκηναϊκό αποικισμό, που χρονολογείται από την Ύστερη Νεολιθική και τη Χαλκολιθική περίοδο. Οι ανασκαφές έχουν αποκαλύψει τα παλαιότερα κατάλοιπα, τα οποία ανήκουν στην ελληνιστική περίοδο (310 π.Χ. - 30 π.Χ.).

Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει πολλά κτίρια με ποικίλες λειτουργίες. Το πιο γνωστό στοιχείο του Κουρίου είναι το θέατρο, που χτίστηκε αρχικά κατά την ελληνιστική περίοδο, πιθανότατα τον 2ο αιώνα π.Χ. Αποτελούνταν από μια κυκλική ορχήστρα για παραστάσεις, μια υπερυψωμένη πλατφόρμα υποκριτικής που ονομάζεται προσκήνιο και ένα αμφιθέατρο για το κοινό. Το σημερινό θέατρο είναι, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα ανακατασκευών και αναστηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1ου και 3ου αιώνα μ.Χ. Δίπλα στο θέατρο βρίσκεται η Οικία του Ευστόλιου, σχεδιασμένη ως περίστυλη ρωμαϊκή έπαυλη, που ξεχωρίζει για τα καλοδιατηρημένα ψηφιδωτά δάπεδα στην αυλή και τους χώρους υποδοχής.

Προχωρώντας, το συγκρότημα της Αγοράς αντιπροσωπεύει την αρχαία δημόσια πλατεία και στεγάζει μια σειρά από δημόσια κτίρια. Νότια της Αγοράς βρίσκονται τα ερείπια της Επισκοπικής Βασιλικής, ενός σημαντικού παλαιοχριστιανικού μνημείου που κατασκευάστηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. Στη βόρεια πλευρά της Αγοράς βρίσκεται το Ρωμαϊκό Νυμφαίο, ένα ιερό αφιερωμένο στις νύμφες του νερού. Χτισμένο τον 1ο αιώνα μ.Χ., χώριζε τα εκτεταμένα δημόσια λουτρά σε δύο τμήματα. Τα λουτρά περιλάμβαναν αποδυτήρια, κρύα και χλιαρά λουτρά και ένα ζεστό μπάνιο με ατμόλουτρα.

Το τελευταίο τμήμα του αρχαιολογικού χώρου περιλαμβάνει δύο κατοικίες. Η Οικία των Μονομάχων, που πήρε το όνομά της από τα μωσαϊκά της δάπεδα που απεικονίζουν μονομάχους,  μια πολυτελής ρωμαϊκή κατοικία που χρονολογείται από τον 3ο αιώνα μ.Χ. Προς τη βορειοδυτική άκρη του λόφου, χτίστηκε η Οικία του Αχιλλέα τον 4ο αιώνα μ.Χ. Το κεντρικό του έργο είναι ένα μωσαϊκό που απεικονίζει τη συνάντηση του Αχιλλέα και του Έλληνα βασιλιά Οδυσσέα, όπου ο Αχιλλέας μεταμφιέστηκε σε κορίτσι για να αποφύγει τον Τρωικό πόλεμο και ο Οδυσσέας τον αποκαλύπτει.

Κάποτε εξέχουσα πόλη-κράτος, το Κούριο αποτελεί σήμερα έναν υπέροχο αρχαιολογικό χώρο, προσελκύοντας χιλιάδες ντόπιους και ξένους τουρίστες ετησίως. Το θέατρο, που λειτουργεί ως κεντρικό στοιχείο, συνεχίζει να χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις.